Scent of lady Jane

Still falls the rain as time goes by up above the sky only the moon and it was almost at dawn still falls the rain



Secret Chamber

จะเกี่ยวข้องกับความภาคภูมิใจของเธอที่ผูกในหัวใจของเธอของปะการังอยู่ใกล้ตาฮิติที่ละติจูดลองจิจูด 148 Wสถานที่สำคัญสำหรับการซ่อน แต่อย่างใดดูเหมือนจะได้รับการยอมรับเช่น infurrence การศึกษาเดาดึงออกมาจากหลักฐานหรือเหตุผล แต่มีแนวโน้มที่จะประเมินความสำคัญของการลด พื้นที่และเวลา
ความแตกต่างของความมืดจะมาถึงขณะที่เธอดูเหมือนจะรู้สึกเสียวซ่าโดยศาลเตี้ยจากสภาพภูมิอากาศโดยรอบยังคงมีน้ำฝนตกชั่วคราวของเวลาสำหรับเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเช่นอื้อฉาวของผู้หญิง Lady Jane .... ไม่ต้องรับโทษในเหตุผลคล้อยตามเวลาของมันรู้ทันร่อนผ่านตั้งใจของอาตมาถูกต้องตามกฎหมายของเธอสำหรับความคิดลึกซึ้งที่เธอให้ออกไปอย่างใดในการกระทำตั้งแต่ฝนดูเหมือนมันได้เคย รับลดลงลักษณะเช่นนั้นเพราะยังไงหยุดโดยการเรียงลำดับของการเกิดปฏิกิริยาบางอย่างรวดเร็วครอบงำก่อนที่เธอจะคิดเหตุผลที่ดีสำหรับการที่จะไม่ร้องไห้น้ำตาตก  เชื่อมโยงและสุดท้ายของความจำเป็นหลีกเลี่ยง ... ขณะที่เธอได้รับการแก้ไข "ถ้าเดียวที่ฉันจะได้รับการกำจัด จากความหึงหวงกับทัศนคติที่ .. น้ำหวานเสียงของฉัน "เธอกล่าวของน้ำตาที่เก็บลงบนระเบียงปูมองหน้าผาระวังรอยขีดข่วนนี้ออกจากเขตร้อนขอบฟ้าขณะ thunderstrom โจมตี ณ.บนหน้าผาถ้ำนู้นช่วยให้การร้องไห้ของเธอที่ได้ หยุดเป็นครั้งคราว
  "Hi! นี่เจน "เธอกล่าว...Secret Chamber..

The summer place

To be relate to her pride that fastened in her heart of an atoll near Tahiti at latitude fifth longtitude 148th W, substantial place for hiding, anyhow, seemed to such acceptable infurrence  an educated guess drawn from evidence or reasoning but appraisal tends to minimize the importance of space and time together.

Distinction of darkness is arrived as she appear to be tingling by the vigilante of surrounding climate, still fall the rain. A temporarily of a time for anecdotes such scandalized of a woman Lady jane….Impunity of the amenable reasons by the time its cognizant sieved through her mindful of legitimate ego,for pensive she’s given away somehow in deed since the rain seem like it has ever been subsided look like it never gonna stop by some sort of reaction dominated so fast before she could think of a good reason for not to cry the tears fallen snd the last linkage of opinion was shun…as she corrected “If only I could get rid of my jealous on that attitude..” nectar voice she said of tears that keep falling on the paved porch over looking a cliff beware of this scratched off from horizon tropic, the moment thunderstrom attacked on the cliff over yonder the cave her weeping had its occasionally stopped.

 “Hi! I’m Jane” she said. Link to media chamber. The attribute specifies the responsibility of a lady in waiting.